Rad na stalnoj postavci Muzeja Jugoslavije

Rad na stalnoj postavci započet je 2009. godine projektom Novi Stari Muzej, koji je kroz niz diskusionih programa pokrenuo kontinuirani proces autorefleksije i redefinisanja misije i vizije Muzeja Jugoslavije. Na izložbi Jugoslavija od početka do kraja, otvorenoj 2012. godine, publika je mogla da vidi odabrane epizode iz jugoslovenske istorije kroz prizmu pojedinih stručnjaka iz regiona. Narednih godina nastavljeno je sa interpretacijom različitih jugoslovenskih fenomena kroz izložbe Nikad im bolje nije bilo, Velika iluzija, Dizajn za novi svet, Ko je soko – taj je Jugosloven, Jugo, moja Jugo i druge.

Tokom 2015. godine promenjen je kurs rada na stalnoj postavci skretanjem ka muzejskom fondu kao osnovnom izvoru za istraživanje jugoslovenskog nasleđa, i to takozvanim iščitavanjem predmeta iz zbirki. Početna platforma nazvana Otvaramo depo bila je poput scenografije za dalji istraživački rad. Izložen je uzorak zbirki koji na slikovit način prikazuje karakter i raznolikost predmeta koji se čuvaju u Muzeju. U jukstapoziciji, jedan naspram drugog, postavljene su Titove memorabilije (pokloni i lični predmeti) i socijalistička revolucija (prema zbirkama nekadašnjeg Muzeja revolucije), kao dva krupna, temeljna segmenta zbirki Muzeja. U poslednjem delu izložbe prikazan je ostatak fonda – sa predmetima prikupljenim u poslednjih dvadesetak godina, od osnivanja Muzeja (istorije) Jugoslavije 1996. godine do danas.

Rad na postavci nastavio se transformacijom Otvorenog depoa u Muzejsku laboratoriju – ambijent u kojem se kroz višestruke interpretacije promišlja jugoslovensko nasleđe i sama institucija muzeja. Tim muzeja nastoji da u ovaj složen proces preispitivanja i kreiranja nasleđa uključi raznovrsne saradnike, od istraživača i umetnika do svedoka vremena i zainteresovanih posetilaca.