Legat istaknutog fotoreportera Stevana Kragujevića

Potpisivanjem ugovora biće formalizovan prvi deo saradnje MIJ sa Tanjom Kragujević

U sredu, 1. aprila 2015. u Muzeju istorije Jugoslavije (MIJ) biće potpisan ugovor sa Tanjom Kragujević, istaknutom pesnikinjom  o formiranju legata njenog oca Stevana Kragujevića, kao i prezentacija ovog legata. Na ovaj način, biće formalizovan prvi deo saradnje Tanje Kragujević sa Muzejom istorije Jugoslavije, tokom koga je Muzeju predala izuzetno vredan deo zaostavštine svog pokojnog oca- prvog fotoreportera Direkcije za informacije pri Predsedništvu SFRJ, fotografa Tanjuga i urednika fotografije u dnevnom listu „Politika“. Ovo je prvi deo saradnje, jer će Legat i ubuduće biti obogaćivan novim donacijama.

Legat Stevana Kragujevića u Muzeju istorije Jugoslavije za sada broji blizu 6000 originalnih negativa i oko 1500 fotografija, korpus knjiga i kataloga o Stevanu Kragujeviću i onih sa njegovim fotografijama, kao i nekoliko desetina predmeta i dokumenata koji svedoče o njegovoj profesiji fotoreportera, ali i o saradnji i prijateljstvu sa brojnim istaknutim savremenicima iz Jugoslavije i sveta. Među snimcima koji na ovaj način obogaćuju fond fotografija Muzeja istorije Jugoslavije su snimci aktivnosti predsednika  Josipa Broza Tita u zemlji, brojni portreti ostalih političara koji su obeležili drugu polovinu 20. veka, ali i snimci Studentskih demonstracija 1968. i političkih događaja u poslednjoj deceniji postojanja Jugoslavije.

Formiranje Legata Stevana Kragujevića deo je misije Muzeja istorije Jugoslavije da baštini i prezentuje kulturno i istorijsko nasleđe Jugoslavije, koja se ostvaruje i zahvaljujući saradnji sa Tanjom Kragujević, našom istaknutom pesnikinjom. Ona nije samo donirala MIJ snimke i predmete koji će činiti Legat njenog oca, već je sve to propratila izuzetno posvećenim i iscrpnim dokumentarnim obogaćivanjem, koje će omogućiti i dalju obradu i kontekstualizaciju kompletnog Legata i onoga što ga čini.

Stevan Kragujević (Senta, 4. februar 1922-Beograd, 17. april 2002.) jedan  je od najznačajnijih jugoslovenskih i srpskih fotoreportera. Bio je prvi fotoreporter Direkcije za informacije pri Predsedništvu SFRJ od 1949. do 1951. godine i fotoreporter Tanjuga od 1951. do 1953. godine. Najveći deo radnog veka, od 1953. do 1982. godine proveo je kao fotoreporter i urednik fotografije, rukovodilac fotolaboratorije i foto-službe dnevnog lista „Politika“. Doprineo je i uvođenju novih rubrika u “Politici”, osobito onih koji su isticale punu vrednost i važnost fotografije.

Kao reporter akreditovan u Narodnoj skupštini (čak i posle penzionisanja), načinio je izuzetno bogat fond fotografija, koje predstavljaju pravu hroniku druge polovine 20. veka u Jugoslaviji, odnosno njenog političkog i kulturnog života, ali i niz antologijskih neoficijelnih snimaka. Učestvovao je na brojnim međunarodnim i jugoslovenskim izložbama, a bio je autor i posebnih, autorskih. Dobitnik je mnogih nagrada za svoju novinsku i umetničku fotografiju, između ostalog nagrade „Svetozar Marković“ za životno delo. Obrazloženje ove nagrade koju mu je dodelilo Udruženje novinara Srbije glasi: „za stotine hiljada fotoreporterskih zapisa istorijske vrednosti i odanost profesiji“.